Nico van Harten 1935 - 2023
6 september 2023, door: Pieter Bakker
Op woensdag 30 augustus overleed Nico van Harten op de leeftijd van 88 jaar in het Diakonessenhuis. Nico is op dinsdag 5 september in besloten kring begraven. In 1995 kreeg Nico wegens ‘grote verdienste voor de club gedurende vele decennia’, het erelidmaatschap van onze vereniging aangeboden. Nico heeft zich jaren lang onzelfzuchtig ingezet als bestuurslid en teamcaptain en wist andere leden onvermoeibaar te enthousiasmeren en motiveren om te blijven komen en te blijven spelen.
Nico werd als broekie van amper 15 jaar oud lid van onze vereniging en is exact 73 jaar lid geweest. Hij schaakte weleens met een vriendje op school, en werd in september van 1950 door een leraar van de MULO meegenomen naar de club. Gezien zijn nog jeugdige leeftijd moest hij van zijn ouders uiterlijk om 22 uur thuis zijn. In verschillende interviews vertelt hij smakelijk wat er gebeurde toen hij dat gebod voor het eerst negeerde: Eén keer kwam ik later thuis dan 10 uur. En ik kwam er gelijk niet meer in. Mijn ouders deden gewoon niet open toen ik aanbelde. Ze dachten zeker dat ik nog wel een paar keer zou aanbellen en dan hadden ze wel open gedaan zodat ik alleen de schrik te pakken had. Maar ik ben omgelopen en ben in de schuur gaan slapen. Het was koud, dus goed heb ik niet geslapen. Maar mijn ouders hebben die nacht in ieder geval helemaal niet geslapen! Ze hebben zich afschuwelijk ongerust gemaakt en zelfs de politie gebeld.
Door de onwrikbare avondklok maakte Nico pas twee jaar later voor het eerst zijn opwachting in de externe competitie. Een paar jaar later mocht Nico, die als toeschouwer was meegegaan met het eerste, zowaar invallen op het vrijgevallen eerste bord. Daar verraste hij iedereen door zijn veel sterkere tegenstander op remise te houden. In de jaren die daarop volgden werd Nico binnen de vereniging een schaker om rekening mee te houden. Hij verzuimde alleen bij ziekte of force majeur een clubavond. In 1962 en 1974 werd hij clubkampioen.
Nico, van beroep inmiddels administrateur, had een voorliefde voor het bijhouden en analyseren van allerhande cijfers. Niet voor niets draagt het onderdeel van ons webarchief dat over de interne statistieken gaat nog steeds zijn naam. Nico verzamelde niet alleen zijn eigen resultaten, maar ook die van de andere partijen in de competitie. Op basis van de aldus berekende scoringspercentages werd voor het eerst in de clubhistorie objectief vastgesteld wie recht had op een plek in het eerste team. Nico bewaarde ál zijn eigen partijen. In de diverse interviews in het clubblad vertelt hij steevast over zijn scoringspercentage in de competitie, zoals in het interview uit 2012: Het totale rendement van al zijn officieel gespeelde partijen in interne en externe competitie in de loop van ruim 60 jaar bedraagt 55%. Nico buigt zich over het spiekbriefje dat hij bij zich heeft. “En dat zijn exact 2872 partijen.” De laatste partij heeft hij afgelopen woensdag genoteerd in zijn – sinds 1950 geteld – 116e schaakboekje. Vroeger lag dat gemiddelde hoger, maar het neemt af met de jaren. “Zo gaat het in het leven…”.
Nico treedt eind jaren ’50 als secretaris toe tot het bestuur en zet zich in die jaren actief in als teamcaptain. Onder het motto ‘laat de leider geen lijder zijn’ moedigt hij zijn teamgenoten aan om solide spelend de winst binnen te slepen. Ter voorbereiding ontvangen zijn spelers wetenswaardigheden en tips over de aanstaande wedstrijden. Frivoliteiten in belangrijke wedstrijden stelt hij niet op prijs. Ook in zijn laatste actieve jaren op de club is Nico een vaste kracht in het derde en vierde team. Hoewel hij niet langer als teamcaptain optreedt, neem hij zijn eigen advies ter harte. Hij speelt solide en veilig en weet vaak ook uit mindere stellingen nog een remise te peuteren. Ook intern weet de nog immer op safe spelende Nico menig sterke tegenstander een half punt afhandig te maken.
Ook in de laatste jaren, als Nico door zijn verslechterende gezondheid helaas toch de clubavond moet verzuimen, blijft hij op de achtergrond betrokken bij de club. Uiteraard door het onvolprezen clubblad, waarvan Nico ook nog een blauwe maandag redacteur was. Maar ook door via het forum contact te houden, of door een handgeschreven ingezonden stuk voor de jaarlijkse ALV.
Zoals Taco Jansonius het zei in het in 2005 gepubliceerde jubileumboek: Nico was een fenomeen, die veel voor de club heeft betekend.
We wensen de nabestaanden veel sterkte met dit grote verlies.
Bekijk de rouwkaart
Lees ook het artikel van Taco Jansonius uit het Jubileumboek uit 2005
Terug naar het Laatste Nieuws